O sobie
Aktualności
O rodzinie
O Bohosiewiczach
Ormianie Polscy
Nasze wyprawy
Pupilek kot
Galeria
Ważne adresy
Ciekawe adresy
Kontakt
Po prostu
Nieaktualności

Diakonisa Maryanna Bohosówna


Bohosówna Maryanna żyła początkowo w zgromadzeniu pobożnych w Kamieńcu podolskim, potem około r. 1650 udała się na pielgrzymkę do ziemi świętej. W ćwiczeniach duchownych niejaki czas przepędziła w Eczmiadzynie, zkąd udała się do Stambułu, gdzie od Filipa Patryarchy orm. na dyakonissę została poświęcona,- Zwiedziwszy drogocenne dla każdego chrześcijanina miejsca, wstąpiła do Rzymu pokłonić się popiołom świętych Pańskich. Ztamtąd powróciła do Kamieńca w habicie do Bernardynek nieco podobnym. Na głowie miała zasłonę, płaszcz krótki czarny, habit włosowy, pas rzemienny i na trepkach chodziła. Czytała ewanielią i żywoty świętych zakonnichom, które inaczej się nosiły. Często strofowana o to, dla czego inaczej się ubiera, odpowiadała, tak Patryarcha nakazał. A gdy nie mogła drugie przywieść do tego habitu, jeszcze przed wygnaniem z Kamieńca wyjechała do Stanisławowa, gdzie brat jej rodzony Jakób Bohosiewicz był przysięgłym ławnikiem sądów miejskich.- W spokoju prowadziła życie swe wzorowe aż do czasu, kiedy owe niewiasty pobożne ściągnęły się z wygnania do Lwowa i postanowiły zamknąć się w klasztorzę pod regułą ś. Benedykta. Namawiały Bohosównę, ażeby się z niemi złączyła, ale ona będąc mniszką innej reguły, w żaden sposób niechciała się nakłonić do tego. Oskarżyły ją przed Arcybiskupem, że pieniądze zbierała na zakonnice Kamienieckie i za nie kupiła folwark w Stanisławowie, dla tego nie chce się do nich przyłączyć.- Ale oskarżona udowodniła, że pieniędzy uzbieranych użyła na wykupienie jeńców z niewoli tatarskiej i wyrzekła się zupełnie folwarku na rzecz zakonnic lwowskich dnia 2go maja 1688 r.- Nieuspokoiły się tem zakonnice, podburzały przeciwko niej X.Arcybiskupa, który dnia 29go kwietnia 1689 r. rzucił na nią klątwę.- Wyklęta rozsądnie tłómaczyła się przed swoim Arcybiskupem, który przekonawszy się o jej niewinności, natychmiast odwołał klątwę. Uwolniona od dalszego prześladowania, wytrwała w swojem postanowieniu, i przekazała nam wzór niczem niezachwianej stałości swojej.(1)

(1) Protocollum Actorum Consistorii Archiep. Leopol. nat. arm. ab Anno 1684 ad 1700, in fol. pag h95, 110, 114, 151, w księgozb. kapituły lwowskiej orm.



Tekst oryginalny z książki S. Barącza "Żywoty sławnych Ormian". "

 
 
Copyright © 2001 Andrzej Bohosiewicz.