Józef Michał Łukasiewicz (Łukaszewicz)
Przeszedł do historii jako prezydent miasta Starej Warszawy i kupiec
warszawski z II połowy XVIII wieku. Pochodził z rodziny Ormian Polskich,
przybyłej do Warszawy z Kamieńca Podolskieg. Był kupcem znanym i zamożnym,
prowadził handel "turecki" i winny, był właścicielem domu przy Rynku
Starej Warszawy. Poczynając od 1769 roku był wybierany do wielu
odpowiedzialnych zadań i zaszczytnych funkcji, w tym jako radny zasłynął
jako czołowy współpracownik Jana Dekerta. Jego podpis figuruje na
"Memoriale miast", stanowiącym ukoronowanie słynnej "czarnej procesji"
24.XI.1789 r. Po śmierci Dekerta objął funkcję prezydenta, co następnie
potwierdziły wybory w 1791 r. Przyjął także po Janie Dekercie funkcję
plenipotenta miast Wielkopolski. Łukasiewicz był uważany przez
współczesnych za jednego z tych działaczy mieszczańskich, którzy wymiernie
przyczynili się do dzieła reformy miejskiej, często nawet kosztem spraw
prywatnych. Jego działalność obfitowała w wiele burzliwych wydarzeń, aż po
rozwiązanie magistratu polskiego Warszawy 9.VIII.1796. Wspomnieć warto, że
żonaty był z Katarzyną z Augustynowiczów, wdową po kupcu Jakubie
Muradowiczu, z którą miał syna Józefa Kazimierza.
|